staroż Rzymie
Encyklopedia PWN
m. w zachodniej Turcji, położone amfiteatralnie nad Zat. Izmirską M. Egejskiego;
w staroż. Grecji proces ekspansji na tereny (z reguły zamor.) zamieszkane przez nie-Greków. Miasto, które zakładało kolonię,
kompleksy wierzeniowo-rytualne polegające na czci ognia;
macellum
w staroż. Grecji i Rzymie hale targowe, miejsce sprzedaży produktów żywnościowych;
[łac. < gr.],
nekropola
w staroż. Grecji, Etrurii, Rzymie cmentarz lokalizowany zwykle poza murami miejskimi (np. w Atenach za bramą Dipylon), przy drogach wychodzących z miasta (np. przy via Appia w Rzymie);
[gr. nekrópolis ‘miasto umarłych’],
